بازدید 2948
تلاش براي توليد پلاستيك‌هايي از جلبك
يكي از اين شركت‌هاي علمي تحقيقاتي كه در كاليفرنياي آمريكا قرار دارد بتازگي با استفاده از جلبك و تلفيق آن با نوعي نشاسته كه مشابه آن در گندم، ذرت و سيب‌زميني ديده مي‌شود، نوعي پلاستيك تجديدپذير توليد كرده است.
جام جم آنلاين: توليد محصولات پلاستيكي كه اساس اصلي آنها استفاده از جلبك است مي‌تواند به كاهش قابل توجه مصرف نفت در سراسر جهان منجر شود.
محققاني كه درخصوص عملي شدن اين ايده تلاش مي‌كنند مدعي شده‌اند با استفاده از چنين پلاستيك‌هايي كه با عنوان پلاستيك‌هاي سبز شناخته مي‌شوند، تا بيش از 50 درصد در مصرف جهاني نفت صرفه‌جويي مي‌شود. جلبك براي بشر از گذشته‌هاي بسيار دور شناخته‌شده است.
اگر هم‌اكنون به نواحي ساحلي بسياري از درياها و اقيانوس‌هاي جهان نگاه كنيد توده‌هاي سبز تيره‌اي را مي‌بينيد كه غرق در كف هستند و روي سطح آب به حالت شناور باقي مي‌مانند و اكنون امكان قابل‌توجهي براي استفاده از آنها در توليد پلاستيك‌هاي سبز تجديدپذير ايجاد شده است.
در اين خصوص شركت‌ها و مراكز تحقيقاتي مختلفي در گوشه و كنار دنيا در حال بررسي توسعه چنين امكاني هستند و از تلاش‌هاي خود براي دستيابي به آينده‌اي سبزتر خبر مي‌دهند.
يكي از اين شركت‌هاي علمي تحقيقاتي كه در كاليفرنياي آمريكا قرار دارد بتازگي با استفاده از جلبك و تلفيق آن با نوعي نشاسته كه مشابه آن در گندم، ذرت و سيب‌زميني ديده مي‌شود، نوعي پلاستيك تجديدپذير توليد كرده است.
محققان اين شركت معتقدند پلاستيك‌هاي زيستي توليد شده بر مبناي جلبك مي‌توانند تا 50 درصد و حتي بيشتر در استفاده از منابع نفتي كه عمدتا براي صنايع پلاستيك‌سازي به كار گرفته مي‌شوند، صرفه‌جويي در پي داشته باشند. البته اين فناوري هم اكنون در مراحل ابتدايي خود قرار دارد، اما اهميت آن موجب شده چند شركت و مركز تحقيقاتي ديگر نيز براي استفاده از جلبك در محصولات پلاستيكي خود ترغيب شوند.
تحقيقات قبلي دانشمندان نيز نشان داده است كه مي‌توان از جلبك در توليد سوخت‌هاي زيستي نيز استفاده كرد. دانشمندان طيف گسترده‌اي از كاربردها را براي سوخت زيستي به دست آمده از جلبك‌ها در نظر گرفته‌اند و آن را قابل استفاده در خودروها تا سيستم‌هاي حمل و نقل پيشرفته هوايي مي‌دانند.
در اين خصوص شركت تحقيقاتي موسوم به Algenol نيز از مدتي پيش تلاش‌هايي براي تبديل دي‌اكسيدكربن توليد شده از مزارع جلبك به اتانول به منظور توليد پلاستيك‌هاي زيستي و تجديدپذير آغاز كرده است.
در اين ميان تنها نگراني كه در قالب يك مانع جدي خود را نشان مي‌دهد، هزينه‌هاي اوليه‌اي است كه براي عملي ساختن اين فناوري بايد صرف شود، اما اين چشم‌‌انداز كه با تكيه بر آن مي‌توان صرفه‌جويي قابل توجهي در مصرف جهاني نفت داشت، صرف چنين هزينه‌هايي منطقي به نظر مي‌رسد.
محققاني كه درخصوص عملي شدن اين ايده تلاش مي‌كنند مدعي شده‌اند با استفاده از چنين پلاستيك‌هايي كه با عنوان پلاستيك‌هاي سبز شناخته مي‌شوند، تا بيش از 50 درصد در مصرف جهاني نفت صرفه‌جويي مي‌شود. جلبك براي بشر از گذشته‌هاي بسيار دور شناخته‌شده است.
اگر هم‌اكنون به نواحي ساحلي بسياري از درياها و اقيانوس‌هاي جهان نگاه كنيد توده‌هاي سبز تيره‌اي را مي‌بينيد كه غرق در كف هستند و روي سطح آب به حالت شناور باقي مي‌مانند و اكنون امكان قابل‌توجهي براي استفاده از آنها در توليد پلاستيك‌هاي سبز تجديدپذير ايجاد شده است.
در اين خصوص شركت‌ها و مراكز تحقيقاتي مختلفي در گوشه و كنار دنيا در حال بررسي توسعه چنين امكاني هستند و از تلاش‌هاي خود براي دستيابي به آينده‌اي سبزتر خبر مي‌دهند.
يكي از اين شركت‌هاي علمي تحقيقاتي كه در كاليفرنياي آمريكا قرار دارد بتازگي با استفاده از جلبك و تلفيق آن با نوعي نشاسته كه مشابه آن در گندم، ذرت و سيب‌زميني ديده مي‌شود، نوعي پلاستيك تجديدپذير توليد كرده است.
محققان اين شركت معتقدند پلاستيك‌هاي زيستي توليد شده بر مبناي جلبك مي‌توانند تا 50 درصد و حتي بيشتر در استفاده از منابع نفتي كه عمدتا براي صنايع پلاستيك‌سازي به كار گرفته مي‌شوند، صرفه‌جويي در پي داشته باشند. البته اين فناوري هم اكنون در مراحل ابتدايي خود قرار دارد، اما اهميت آن موجب شده چند شركت و مركز تحقيقاتي ديگر نيز براي استفاده از جلبك در محصولات پلاستيكي خود ترغيب شوند.
تحقيقات قبلي دانشمندان نيز نشان داده است كه مي‌توان از جلبك در توليد سوخت‌هاي زيستي نيز استفاده كرد. دانشمندان طيف گسترده‌اي از كاربردها را براي سوخت زيستي به دست آمده از جلبك‌ها در نظر گرفته‌اند و آن را قابل استفاده در خودروها تا سيستم‌هاي حمل و نقل پيشرفته هوايي مي‌دانند.
در اين خصوص شركت تحقيقاتي موسوم به Algenol نيز از مدتي پيش تلاش‌هايي براي تبديل دي‌اكسيدكربن توليد شده از مزارع جلبك به اتانول به منظور توليد پلاستيك‌هاي زيستي و تجديدپذير آغاز كرده است.
در اين ميان تنها نگراني كه در قالب يك مانع جدي خود را نشان مي‌دهد، هزينه‌هاي اوليه‌اي است كه براي عملي ساختن اين فناوري بايد صرف شود، اما اين چشم‌‌انداز كه با تكيه بر آن مي‌توان صرفه‌جويي قابل توجهي در مصرف جهاني نفت داشت، صرف چنين هزينه‌هايي منطقي به نظر مي‌رسد.
